Przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą może wykorzystywać na jej potrzeby lokal będący jego własnością lub współwłasnością.
Zgodnie z art. 22 a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych można zaliczyć lokal mieszkalny lub budynek do środków trwałych, jeśli są spełnione następujące warunki:
- stanowi on własność lub współwłasność podatnika,
- został nabyty lub wytworzony we własnym zakresie,
- jest kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania,
- okres jego używania jest dłuższy niż rok,
- jest wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1,
Jeżeli lokal mieszkalny spełnia warunki określone w ustawie powinien być wprowadzony do ewidencji środków trwałych.
Środki trwałe podlegają amortyzacji poprzez odpisy amortyzacyjne
Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się w wysokości ustalonej od wartości początkowej lokalu.
Jeżeli tylko część nieruchomości jest wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej – odpisów amortyzacyjnych dokonuje się w wysokości ustalonej od wartości początkowej lokalu odpowiadającej stosunkowi powierzchni użytkowej wykorzystywanej do prowadzenia działalności gospodarczej do ogólnej powierzchni użytkowej tego lokalu (art. 22f. ust. 4 updof)
Przed rozpoczęciem amortyzacji należy wybrać metodę amortyzowania.
Lokale mieszkalne amortyzuje się metodą liniową, stawka amortyzacji jest określona w załączniku nr 1 ustawy i wynosi ona 1,5%.
Można również zastosować indywidualną stawkę amortyzacji (maksymalnie 10%), ale tylko wtedy, gdy są spełnione przesłanki określone w art. 22j ust. 1 pkt 3:
- są one wprowadzone po raz pierwszy do ewidencji
- przedsiębiorca musi wykazać, ze były one używane przez okres, co najmniej 60 miesięcy, lub
- były ulepszone – przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie stanowiły, co najmniej 30% wartości początkowej.
Przedsiębiorca może podjąć decyzję o nie amortyzowaniu lokalu wykorzystywanego na potrzeby prowadzonej przez niego działalności (art. 22 c pkt 2 updof), wówczas też nie ma obowiązku wprowadzania go do ewidencji środków trwałych.